Cesaretin Bittiği Yerde Esaret Başlar…

İnsan yaşamı, doğumundan ölümüne kadar mücadele ile geçer. Uğraşsız bir yaşam algılamak mümkün müdür? Elbette mümkün değil, önemli olan yaşamın içinde dik durabilmesini sağlamaktır. Çevrene karşı dikleşmeden dik durabiliyorsan, işte sen onurlu bir insansın. Her şeyden önce insan, mantık içerisinde medeni cesaret dediğimiz özgüvenini sağlamasını bilmelidir. Her şeyden ürken, korkan insan hiç zaman başarılı olamaz. Başarının yolu, özgüven dediğimiz cesaretten geçer.

Değerli okurlar, kitap okurken iki anekdot (hikayecik) gördüm onu siz okurlara sunuyor ve yorumu sizlere bırakıyorum. 

Hindistan’da kedi korkusundan devamlı endişe içinde yaşayan bir fare varmış. Büyücünün biri bu fareye acımış ve onu bir kediye dönüştürmüş. Fakat fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar. Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde avcıdan korkmaya başlar. Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkân yok. Böylece onu tekrar eski haline döndürür. Ardından der ki,

“Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüreği var. O yüzden ben sana yardım edemem.

Ünlü yazar Shakespeare, bu konuda şöyle diyor:

 “İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkuyor.

Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.

Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.

Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey

vermediği için”    

Öyle ise sohbetimiz şu cümle ile tamamlayalım. “Çekingenlik yenilgi, cesaret zafer getirir. “

Derdini Makro Paşa’ya Anlat

Çaresi olmayan ve bulunmayan dertler için “Derdini Makro Paşa’ya Anlat” derler. Bu söz dilimizde yerleşmiş ve deyimleşmiştir.

“Makro Paşa” kimdir? Önce bunu öğrenelim: Hayali bir şahıs değil, yaşamış bir kimsedir. Marko Paşa ya da asıl adıyla Marko Apostolidis  (ölüm tarihi 1888) Rum asıllı bir Osmanlı hekimiydi.

Doğum tarihi bilinmeyen Marko Paşa, ilk ve orta öğrenimini Yunaistan’'ın meyve bahçeleri ve bağlarıyla ünlü Syros Adası'nda yaptı. Sonra, ailesi ile birlikte gittiği İstanbul'da Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane’yi (Askeri Tıbbiye) bitirdi. Mezun olduğu yıl, cerrahi kliniği şefliğine atandı. İyi bir hekim olarak kısa sürede ün kazandı ve mirlivarlığa (Osmanlılar'da sancak beylerine verilen paşalık rütbesi, günümüzde Tuğgeneral) yükseltilen ilk hekim oldu. 1861'de Sultan Abdülaziz'in hekimbaşılığına getirildi. 1871'de Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane’ Nazırlığı'na atandı. 1878'de, II. Abdülhamit döneminde Meckis-i Ayan (Senato) üyeliği'ne getirildi. Kırımlı Aziz Bey'le birlikte Hilâl-i Ahmer Cemiyeti'nin (Türkiye Kızılay Derneği) kurulmasında katkıda bulundu. Ayrıca Marko Paşa çok sabırlı bir hekimdi. Hastalarını uzun uzun sabırla dinler, dertlerine tıbbi yönden yardımcı olmakla birlikte, onlara manevi huzur ve rahatlık vermeğe de özen gösterirdi.

Her gün yüzlerce dertli Makro Paşa’dan derman ister. Hepsinin de derdini gideremeyen Makro Paşa, buna bir çare bulur: Dertliyi büyük bir dikkatle dinler ve söz bitince sorar.

“ Anlamadım ama ne?”

Dertli anlatamadığını sanarak yeni baştan bir daha yana yakıla anlatır derdini. Makro Paşa sorar:

Dertli biraz daha duygulu ve biraz da kızgın derdini bir kez daha anlatır.  Makro Paşa yine tekrarlar:

  “Anlamadım ama ne?”

Dertli ne söyleyeceğini, ne yapacağını bilemeden oradan uzaklaşıverir.

Makro Paşa ‘ya dert anlatamayış halk arasında yayılır ve devası olmayan dertler için:

“Derdini Makro Paşa’ya anlat “deyimi söylenip gider.

Bir ülkede sahtekârların ve işini bilenlerin ve güçlülerin masalları gülerek dinleniyorsa, kaybedenlerin hikâyelerine ise gözyaşı dahi dökülmeden; ilgisiz kalınıyorsa

”Git derdini Marko Paşa'ya anlat! “