“Yanlış üslup doğru sözün katili”
Urganlara başı salan dil oğul
Olur deme ruhun tene tatili
Beden denen bir avuçluk kil oğul
Rabbin ile sakın bozma aranı
Kimselere açma gönül yaranı
Dost sürdüyse sana alın karanı
Tek başına gizli gizli sil oğul
Bir insanda meslek ise yalama
Yalar durur her bir yeri Yalama
Olanların yivi seti yalama
Zembereği boşa döner bil oğul
Liyakatsiz eksik adam özünde
Sadakat dolanır durur sözünde
Basiretsiz güç erk inin yüzünde
Ocağında olmaz onun kül oğul
Bırakırsan kuşa öksüz darıyı
İbrahim’ce kabul eyle yarıyı
Peteğine konan yurtsuz arıyı
Kovma sakın oda dalda gül oğul
Suratsıza bile surat asanın
Her ortamı girer girmez kasanın
Besmelesiz hakka mühür basanın
Hayatı da inan bana çöl oğul
Güçlü diye taraf olma sövene
İyi denmez zalim kulu övene
Bir gün hâkim hak-ça sorar dövene
Göz çukuru hak arayan göl oğul
Ömür deme düne koyduk o dündü
Yaşadığın hepsi zaten bugündü
Yıldız bile görüp sabahı söndü
Düşlerini yeter artık böl oğul
Vicdanını nefsin için satarsan
Helal aşa haram bulgur katarsan
Bir kemiğe kırk bin göbek atarsan
Yaşama ha hemen orda öl oğul
Bak babanın yaşı elliye vardı
O umudu senin boynuna sardı
GÜN-AY bile yıldan çalınmış yardı
Edepliysen ömür boyu gül oğul.
Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi