“Yanlış üslup doğru sözün katili”

Urganlara başı salan dil oğul

Olur deme ruhun tene tatili

Beden denen bir avuçluk kil oğul

Rabbin ile sakın bozma aranı

Kimselere açma gönül yaranı

Dost sürdüyse sana alın karanı

Tek başına gizli gizli sil oğul

Bir insanda meslek ise yalama

Yalar durur her bir yeri Yalama

Olanların yivi seti yalama

Zembereği boşa döner bil oğul

Liyakatsiz eksik adam özünde

Sadakat dolanır durur sözünde

Basiretsiz güç erk inin yüzünde

Ocağında olmaz onun kül oğul

Bırakırsan kuşa öksüz darıyı

İbrahim’ce kabul eyle yarıyı

Peteğine konan yurtsuz arıyı

Kovma sakın oda dalda gül oğul

Suratsıza bile surat asanın

Her ortamı girer girmez kasanın

Besmelesiz hakka mühür basanın

Hayatı da inan bana çöl oğul

Güçlü diye taraf olma sövene

İyi denmez zalim kulu övene

Bir gün hâkim hak-ça sorar dövene

Göz çukuru hak arayan göl oğul

Ömür deme düne koyduk o dündü

Yaşadığın hepsi zaten bugündü

Yıldız bile görüp sabahı söndü

Düşlerini yeter artık böl oğul

Vicdanını nefsin için satarsan

Helal aşa haram bulgur katarsan

Bir kemiğe kırk bin göbek atarsan

Yaşama ha hemen orda öl oğul

Bak babanın yaşı elliye vardı

O umudu senin boynuna sardı

GÜN-AY bile yıldan çalınmış yardı

Edepliysen ömür boyu gül oğul.

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi