ŞEHRİYAR VE KÜÇÜK CEYHAN

Yeni nesil pek hatırlamaz. Benim çocukluğum şehri tamda ortadan bölüp, sokaklarından nazla dolanan bir ırmağın kenarında, simit satıp, ayakkabı boyayarak geçti... Hâlâ ara ara o üstü beton ile kapatılmış Küçük Ceyhan la konuşurum.  O anlatır, ben anlatırım... Aslında bir tek te o anlar. Belki de bir tek o dinler beni... Hatıralarımı muhafaza edeceğim. Benim de muhafazakarlık anlayışım bu ....

ŞEHRİYAR

Dün gece şehriyar derdini bana

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Vermiştim gönülden canı canana

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Ben şehrim içinde iki yakaydım

Ruhumu o dönem keşke yakaydım

Karşıdan külüne birde bakaydım

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Mecnun gibi Leyla için gezerdim

Bazen yorulurdum bazen bezerdim

Bu durumu söyle nasıl sezerdim

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Bana bu sevdayı çok mu gördüler?

Yatağıma beton ağıl ördüler

Bülbüldüm gülüme, onlar kördüler

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Her şeyi sessizce atam diyorum

Üç kuruşa kökten satam diyorum

Ölmeden ölüme yatam diyorum

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Sende dertlerini hep gizliyorsun

GÜN’ü doğmaz gökte AY izliyorsun

Belki de cennetten yar gözlüyorsun

Dedikçe ağladı sustu ağladım

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi 

(17.02.2022)