Gönderde bayrağın alı polisim

Kahraman ırkımın umudusun sen

Bin yıllık çınarın dalı polisim

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Uykuda yavrunun yüzüne bakan

Okşadığı tene hayaller takan

Koklayıp saçını evinden çıkan

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Caddeler sokaklar her yerde varsın

Şefkatin huzurun yurdunu sarsın

Ümmetin hayali hilâle yarsın

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Geceler sabahı senle açacak

Varlığın halkına ışık saçacak

Suçlular görünce tekmil kaçacak

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Sevdalın camlarda beklerken seni

Böylesi kaderi sanma ki yeni

Bin sekiz yüz kırk beş yılından beri

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Bazen kimliğini soran olacak

Bazen nefesini yoran olacak

Bazen de kasırga boran olacak

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

İsrafil, Mürüvvet bugün de Sekin

Kurumaz onların ektiği ekin

Düşmanın üstüne kurt gibi yekin

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Yanarken ardında burada bağırlar

Gideni şüheda orda ağırlar

Anlamaz ki zaten körler sağırlar

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Yeşersin sürgünün ebet solmasın

Ayrıklar yanına gelip dolmasın

Koklasınlar ama kimse yolmasın

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Mağdurun gündüzü suçun gecesi

Dudakta türkünün; sazı, hecesi

Ruşen gönüllerin köşkten yücesi

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Gelecek elinde kutlu gelecek

Ulusun bakınca yüzü gülecek

Bastığın toprağı vatan bilecek

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

Devletin sokakta görünür yüzü

Arsıza hırsıza söylenen sözü

Günay'ın bağrında sönmeyen közü

Kahraman ırkımın umudusun sen

 

 

 

TANIMADIM LAN SENİ

 

Bağırıp çağırıp haykırıp durma

Vallahi ben seni tanıyamadım

Hep aynı şeyleri çevirip sorma

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Ehliyet sigorta ruhsatın nerde

Kimlikte onurdur var ise erde

Neden siftinirsin bir gözün şerde

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Üzümün koruğu kalır bağlarda

Ölü duasını alır sağlarda

Sözlerin katıksız yürek dağlarda

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Harita gösterme her yeri gezdim

Gezdiğim yerlerde nefsimi ezdim

Ayrıca çullanmış itlerden bezdim

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

 Pusular kurardık zaman geçmezdi

 Gökte yağan mermi adam seçmezdi

  Nasibi olmayan şerbet içmezdi

  Vallahi ben seni tanıyamadım

 

 Orada görseydim tanırdım seni

 Yorma artık nolur kızdırma beni

 Ulan tabutların aynıysa eni

 Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Haklısın arsızı bilmem gerekir

Soysuzla ekmeği bölmem gerekir

Galiba halime gülmem gerekir

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Şehre de gelmiştim yoktun o ara

Doğmamıştın belki saklıydın zara

Şimdiki halinse ayrı bir yara

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Ne ara büyüdün, ne ara koktun

Paçadan sallanan donda da yoktun

Karnımı şişirdin sancılar soktun

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

 Kardeşim olsaydın babam yazardı

 Vasiyet imzalar yüzü azardı

 Kendine ölmeden mezar kazardı

 Vallahi ben seni tanıyamadım

 

 O dönem nüfusta olanlara sor

 Namazı camide kılanlara sor

 Çöplükte ceninler bulanlara sor

 Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Günay bu vatanın kanlı harcıdır

Alev düşen cana koşan karcıdır

Heybesi helkesi inan hurcudur

Vallahi ben seni tanıyamadım

 

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi