Mehmet Emin YURDAKUL der ki;

                "Bırak beni haykırayım, susarsam sen mâtem et;

Unutma ki şâirleri haykırmayan bir millet,

Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir;"

                Ve Türk coğrafyasında şiiri susmayanlar köşesinin bu hafta ki konukları;

ZEYNƏB DƏRBƏNDLİ

İbrahimhalilova Zeyneb Şemsetdin kızı.( Zeyneb Derbendli) Dağıstan kentinin, Derbend'e bağlı

Rükel köyünde doğan Zeyneb Derbendli; Hayatın bütün zorluklarından dişi tırnağı ile çıkmayı başarmış, eğitimini bile okula gidemeden annesinin yardımıyla çözmüş annesine olan bağlılığı ile tanınan,  Türkiye İLESSAM, Rusya, Azerbaycan, Irak Türkmen Yazarlar birliği. Derbend Gülüstan Edebiyyatçıları fahri üyesi olan, 8 kitabı çıkmış, 60 şirine beste yapılmış Türkiye sevdalısı şarkıcı ve şairdir.

YAZIR

                Payız qapısını açdı üzümə,

Qızıl kəpənəklər dəyir gözümə,

Vallah, qələmim də baxmır sözümə,

Elə hey saralmış yarpağdan yazır.

 

Eləbil Allah da  sevir bu fəsli,

Küləyi əsdirir, lap incə səsli,

Elə şair var ki, payız nəfəsli,

Sinəsi xəzəlli torpağdan yazır.

 

Payız fəsli adamı yoran deyil,

Qeyri adi gəlir, bu fəsil hər il,

Elə beyinlər var, fikirdən əlil,

Yaxından qorxaraq, uzağdan yazır.

 

Payız yarpağları sanki qızıl, dürr,

Adam var payızın dərdindən ölür,

Kimi təbiəti restoran görür,

Hey kababdan yazır, arağdan yazır.

 

Necə həzin gəlir payız nəfəsi,

Adamı məst edir, pıçıltı səsi,

Elə insan var ki, şeir dəlisi,

Gah çəmənnən yazır, gah bağdan yazır.

 

Zeynəbəm, sevirəm qızılı rəngi,

Onun başqa cürə olur ahəngi,

Şair var, söz ilə hörüb çələngi,

Qızıla bürünmüş budağdan yazır.

                (Zeyneb Derbendli)

                ********************

STARE' YE NOTLARDAN (Git de..)

Ben soğuk toprakların yetim çocuğum Stare,

Anlamam öyle zamanı süslü laflarla gevşetmeyi.

 

                Bizim buralarda,

hazandan sonra gelir kış

Kuzular hazandan önce selâmlar mehtabı,

Yaprak hazanda düşer yüreğe ıslak ıslak

Çiğdem çiçekleri burda öper sevgilinin gülüşlerini

 kardelen, burda bekler güneşin 

Kendine bir defalık doğuşunu.

 

Bizim buraların bir ayağı Eylül.

Diğer tarafı Kayra'ya kurbandır Stare,

Sen uyurken, eli nasırlı anaların mutluluk kavgaları,

yayık kokusu ritminde sabah ezanını müjdeler.

Hazının zemheriye açılan kapılarında.

 

Burda, Iç içe  yuvalanmış, yıkanmaya mecbur saçlar gibi,

Birbirlerine girmemistir mevsimler Stare,

Dört yetmez, beşinci mevsimdir meselâ Karakoç'a zaman

       

                Bütün hazandan sonralarımız

hazandan öncelerimize mecbur anlayacağın

 

Kuşlar, her mevsim yiyemez yanık buğday tanelerini avuçlarımızda,

Hercâi kelebekler gibi kısacık ömürlerini daldan dala konarak geçiremezler mesela.

 

Birde dem vaktimiz vardır,

Pınarbaşının kırk göze çıkan yanaklarında,

Bir demli çaya hayal sunarız,

kıraa tutmuş,  çiğ beslenmis gecelerde Stare ...

 

Bizde lambada alev üşür, yâr üşürken,

Üçyüzaltmış beş gün değildir bir sene

Anlayacağın bizde suları ıslatmak yok  Stare,

Kosga kosga lafları yuvarlama bana

 

                He de, Yok de, Kal de, Dur de

Git de gideyim Stare, git de...

                (Cahit GÜNAY)

                ******************************

ELMİR ASLANXANLI TURAN:

Qarabağ bölgəsi, Cəbrayıl şehrinin Büyük Mərcanlı köyündə dünyaya gelen. Elmira Aslanxanlı Turan (Turan ana): Bakü'de teknik tikiş mühədisliği okuyup , Cəbrayıl şəhərində yuva kurdu, iyi bir ailesi ve çevresi olan Turan ana Qarabağ'ın Ermənilər tarafandan işğal edilmesinden sonra 1993 yılında, yalın ayak bir şekilde Araz çayını geçerek bugün ki anlamda, o ihtişamlı hayatını terk edip Bakü şehrinde göçkün hayatı yaşamaya başladı. Bu durum Turan ananın, milli ve manevi muhtevalı çok sayıda şiir yazmasına sebep olmuştur...

YURDUM

                Bilinmir tarixin, bilinmir yaşın,

Gözümün yaşıdır torpağın, daşın,

Min xatirə dolu kövrək yaddaşın

Bənzəyir bir həzin kamana,Yurdum.

 

Orda ilk sevincim, diləyim qalıb,

Şehli çəmənində dincliyim qalıb,

Bir igid qardaşın məzarı qalıb,

Sən şamsan,mən isə pərvanə, Yurdum.

 

Seçibdi özünə arxa-dayağı,

Zəngin təbiətdir dövləti, varı.

Məni bağışlasın ata məzarı,

Çoxdan üz tutmuram o yana, Yurdum.

 

Sən ki çox keçmisən keçməkeşlərdən,

Yalnız zəhmətinə güvənmisən sən,

Səni ürəyimdə daşıyıram mən,

Getsəmdə haraya,haraya, Yurdum.

 

Yağı düşmənlərdən azad olarsan,

Bir gündə sən məni qarşılayarsan,

İgid oğlu,qızı qoynuna alsan

Cənətə dönərsən yaralı Yurdum.

                (Elmira Aslanxanlı Turan)

****************************

 

AYGÜN SADİQ

1986 yılında Rusya'da dünyaya gelen Aygün sadiq Bakü "AZERBAYCAN" üniversitesi filolog mezunu bir öğretmen yazar gazeteci ve şairdir.

TÜRKMƏNELİM

                Çox dözmüsən məşəqqətə,

Bu gün də döz, Türkmənelim.

Qardaşın dəstək olmağa

Vermədi söz, Türkmənelim.

 

Xocalının qanı yerdə,

Səni ya da salan nərdə?

Bel bağlama bir namərdə,

Ülfəti kəs, Türkmənelim .

 

Təkcənə sarıl silaha,

Turan'dan kəs ümid daha,

Səninki qalıb Allaha....

Bəxtindən küs,Türkmənelim.

 

Şəhid gəlir cərgə-cərgə,

Ulus talan, Yurd düşərgə...

Hər gələn tabutla birgə

Ağlama, sus, Türkmənelim.

 

Hər şəhidin- şəhidimdi,

Turan da səntək yetimd                   

Daha qələbə çətindi,

Bitmişik biz, Türkmənelim.

 

Ürəyimdən qanlar axır,

Nalə-fəğan ərşə çıxır,

Tanrı, görən, hara baxır?

Vermir ki səs, Türkmənelim.

 

Qəlb evimin içi viran,

Bulunmaz ki halım soran,

Hanı qardaş? Hanı Turan?!

Yoxluğa yoz, Türkmənelim!

 

Soyadımsan, əyalınam,

Qardaşınam, həm oğlunam,

Mən- sənin öz Xocalınam,

Sən- mənim öz Türkmənelim.

                (Aygun Sadiq)