GAZİ MUSTAFA PAŞA

Sallanınca yurdumdan istikbâlin temeli

Orta yere saçıldı tüm harçlının emeli

Ama biri çıkıp da yüksek sesle demeli

Analar kurt belerken Türk düşer mi telâşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Bilmiyordu gücünü Türk'e planlar kuran

Türk'ün hedefi belli Türkçe yaşanan Turan

Bu uğurda rehberken bize hazreti Kur'an

Umutsuzluk ne demek,  aklımdan geçmez haşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Rotası sapmış gemi sanki rüzgâr beklermiş

Şühedada kendini o listeye eklermiş

İnanırsa bir millet kime neler yüklermiş

Gördü akvâm-ı beşer, haberi gelir şaşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Mecnun gibi dolaştı yurdunu karış karış

Ancak böyle yapardı insan kendiyle yarış

Her gezdiği bölgede barış diyordu barış

Bahar benim adımdır ne gerek var ki kışa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Unutmuştu bir millet kaderinde gülmeyi

Kaygılarından uzak ekmeğini bölmeyi

Kime nasip olurdu emir almak ölmeyi

Yüce Rabbimden gelen en güzel şeydi başa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Câmi ne güzel durur bayrakla karşı karşı

Titretirken semayı Türk'ün özgürlük marşı

Minareler yelkinir şefkatle okşar arşı

Dizgin vuramam artık gözümden akan yaşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Nazlı nazlı tüterken evlerde yanan ocak

Vuslatına GÜN- AYdı şenlendi köşe bucak

Karanfil şehit kanı toprak ebedî kucak

Yazacağız adını dağa ovaya, taşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Denize dökülenin giderken iti kalmış

Sallandıkça düşüyor belli ki biti kalmış

Sızıntının burada sanki eliti kalmış

Nankörlüğü bitmiyor kapta yediği aşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Türk'ü kurtardı yine Türk'ün azim kararı

Ortak akıl ortak söz iradenin yararı

Atasını bilmeyen atasının zararı

Az kaldı cumhuriyet gelir yüzüncü yaşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Bir devri kapatanlar yine fitne yayıyor

Evladı-ı Fatihan-ı bir de dinsiz sayıyor

Bilmeyerek değil ki bizi bilen dayıyor

Dinle işi yok bunun, Müslüman olmaz maşa

Sana şükranlar olsun Gazi Mustafa paşa

Cahit GÜNAY

BEN KENDİME EL OLDUM

Yaşamaya kalmayınca nedenim

Nefsim için ben nefsime del oldum

Doğduğuna nispet yaptı bedenim

Bir nefesmiş sanki şimdi yel oldum

Savur dedim üryan kalmış külümü

Yanmış gönül nerden bilir ölümü

Bu hayatın kün fe yekün bölümü

Ol deyince ben kendime el oldum

Arın taşta Tanrı görsün sen arın

Bir hesap ki sende davacı varın

Alevlere teslim ettiğin karın

Erimedi göle düşüp çöl oldum

Yarasalar bekler iken geceyi

Görmez sanma gözsüz olan yüceyi

Karanlığa nikâh kıyan Ece'yi

Güntülüde boğam diye sel oldum

Gün-ayını gömüp gitti içime

Çağırmadı felek beni seçime

Koşun derken vuslat kokan göçüme

Gariplikte kazma kürek bel oldum

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi