ŞEHRİYAR VE KÜÇÜK CEYHAN
Yeni nesil pek hatırlamaz. Benim çocukluğum şehri tamda ortadan bölüp, sokaklarından nazla dolanan bir ırmağın kenarında, simit satıp, ayakkabı boyayarak geçti... Hâlâ ara ara o üstü beton ile kapatılmış Küçük Ceyhan la konuşurum. O anlatır, ben anlatırım... Aslında bir tek te o anlar. Belki de bir tek o dinler beni... Hatıralarımı muhafaza edeceğim. Benim de muhafazakarlık anlayışım bu ....
ŞEHRİYAR
Dün gece şehriyar derdini bana
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Vermiştim gönülden canı canana
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Ben şehrim içinde iki yakaydım
Ruhumu o dönem keşke yakaydım
Karşıdan külüne birde bakaydım
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Mecnun gibi Leyla için gezerdim
Bazen yorulurdum bazen bezerdim
Bu durumu söyle nasıl sezerdim
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Bana bu sevdayı çok mu gördüler?
Yatağıma beton ağıl ördüler
Bülbüldüm gülüme, onlar kördüler
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Her şeyi sessizce atam diyorum
Üç kuruşa kökten satam diyorum
Ölmeden ölüme yatam diyorum
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Sende dertlerini hep gizliyorsun
GÜN’ü doğmaz gökte AY izliyorsun
Belki de cennetten yar gözlüyorsun
Dedikçe ağladı sustu ağladım
Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi
(17.02.2022)