“VATANDAŞ UYUMA TOHUMUNA SAHİP ÇIK!”, “ANA TOHUMU DİK DUR EĞİLME VATANDAŞ SENİNLE”, “TÜRKİYE ANA TOHUMUYLA GURUR DUYUYOR”, “ANA TOHUMUN BEKÇİLERİYİZ”,“ANA TOHUMA UZANAN ELLER KIRILSIN.”

                Hiç kimse inkâr etmiyor, edemiyor. Türk Tarımı, büyük bir sıkıntı, büyük bir çöküş içinde. Toprağa taş eksen taş fışkıracak bereketli topraklar her nedense ot, saman bile çıkaramaz oldu! Gazaba mı uğradık, toprağın ihanetine mi geldik, yoksa bilinçli beceriksizliğin kurbanı mı olduk?

Bu çelişkili içler acısı tarım hezimeti yaşanırken şimdi de Türk Üreticisi, Türk Çiftçisi, Ana Tohumdan mahrum bırakılmaya çalışılıyor! Yani yerli ve milli Ana Tohumu, Gavur Tohumuna (Başta İsrail olmak üzere Yabancı) Tohumuna tercih ettiriliyor. Üstelik, Türkiye’nin tarım geleceğini güvence altına almak düşüncesi ile kurulmuş  “Türkiye Ana Tohumu Bankası” var iken!

                Daha düne kadar Elbistan bile Büyükşehir olmadan(!) bahçeli, bostanlı evlerde toprak, toprak özelliğini korurken, yerli domates, salatalık, kabak, patlıcan, biber Vb. ürünler yeşillik olsun diye değil bereket ve doğal ürün olarak yetiştirilir, müşterinin, komşunun veya evlerin sofralarında nimet olarak yer alırdı.

                Büyük alan ve tarlalarda ise dönüm dönüm yerli ürünler üretilir, elinle yardığın domateste kar beyazı görünürdü. Üzerine attığın eşek tuzu ile ekmeksiz ziyafet çekilebilirdi. Hıyar ise essahtan hıyar gibi olur, hıyar gibi kokardı. Buna benzer tüm tarım ürünlerinde yerli ve milli tohum olan Ana Tohumu kullanılırdı. Yani yerli hıyarın tohumu, yerli domatesin tohumu, yerli ürünlerim tohumu.

                Ancak son yıllarda tarımda dışa bağımlılık ve esaret bizleri Ana Tohumdan uzaklaştırdı. Bizleri Gavur Tohumuna muhtaç etti. İsrail’den gelen ve asla tohum vermeyen domatesler başta olmak üzere yerli ve milli domatese elveda dedirttiler. Hâlbuki Elbistan’da yetişen yerli domatesler doyasıya gıda olarak yendikten sonra, kevgirlerde tepelenip suyunun salça olmasından sonra biriken torç, kalıntı, çekirdekler bizlerin Ana Tohumu olurdu. Her yıl tekrarlanmak üzere atardın tarlaya, bostana, toprağa sana domates olarak geri dönerdi.

                Ne yazık ki son yıllarda petrol, doğalgaz elektrik üst düzey muhtaçlıklara ek olarak Ana Tohum da Gâvur Tohumuna mağlup oldu. Üreticilere yerli ve milli Ana Tohum temininde inanılmaz kısıtlamalar geldi. Haberlerde okumuşsunuzdur (!) Bu kısıtlamalar ile meyve ve sebzede üretim tamamen gâvur işi oldu. Patlıcan yersin çekirdek yok! Domates yersin çekirdek yok, hıyar yersin çekirdek yok (Çekirdeksiz hıyar da nasıl oluyorsa?)

                Yıllar önce Elbistan’da çeltik ekilirdi. Yani pirinç üretilirdi. Yani Elbistan’da çiftçiler pirinç üretimi ile Ana Tohuma sahip çıkardı. Hatta şu anda Alagözler Petrol, Otogar Kavşağından geçen arkta su sıcak diye çimmeye bile giderdik Çeltik Suyu diye. Sonraları ne oldu da, kimler neye nasıl sebep oldu da bu memleket lezzetinden Gâvur Lezzetine muhtaç olduk? Marketlerde pirinç yerine plastik tadında görünümünde menşeili gâvur olan mallara mecbur bırakıldık?

                Tarım ülkesi Türkiye! Taş atsan bile topraktan taş fışkıracak Türkiye! Tarımın gözde memleketi Türkiye! Suyu, toprağı, yağmuru, nehirleri, bulutları, yeşil alanları bol Türkiye! Sen bu duruma düşecek hale nasıl geldin? Ana Tohum yerine Gâvur Tohumu yiyecek konuma nasıl düştün? Ananın Tohumu yerine Elin Tohumu, Gâvur Tohumu daha mı tatlı mı geldi?

                Beyler, vatandaşlar, ülkemin güzel insanları; Memleketinizin tohumuna sahip çıkın. Türk Tarım Üreticisine sahip çıkın, Manava, pazara gittiğinizde lütfen önce köylünün, çiftçinin ve tarım sevdalısı vatanseverlerin Ana Tohumdan ürettiği ürünleri tercih edin. Eğer etmezseniz Ana Tohumu ürünleri yerine Gâvur Tohumlar ürünlerini yersiniz de yersiniz! Yersiniz de yersiniz. Taaaaaaaaaaaaa ki; “Ah Anam Ah!” deyinceye kadar.

Bu hiciv ve dürtü dolu makaleyi ülkem sloganları ile sonlandıralım: “VATANDAŞ UYUMA TOHUMUNA SAHİP ÇIK!”, “ANA TOHUMU DİK DUR EĞİLME VATANDAŞ SENİNLE”, “TÜRKİYE ANA TOHUMUYLA GURUR DUYUYOR”, “ANA TOHUMUN BEKÇİLERİYİZ” “ANA TOHUMA UZANAN ELLER KIRILSIN.” Haydi, sizlerde birer slogan üretin. Madem yerli ve milli tarım üretiminden mahrum kaldık. Slogan üretin de tarıma katkınız olsun! UYAN MİLLET UYAN TOHUMSUZ KALIYORSUN!