Kaybetmek; kötü bir şeydir. Kaybetmek; üzücüdür. Kaybetmek; insan onurunu zedeler. Kaybetmek; insanı utandırır. Kaybetmek; eziklik ve yetersizlik getirir. O halde sen neden kaybedersin? Nasıl kaybedersin? Kime kaybedersin?

Bak kardeşim; boyun bükersen masumiyet adına, kaybedersin! Haklı olduğun halde, ses çıkarmazsan kaybedersin! İtirazını yapmazsan, yapmaktan aciz kalırsan kaybedersin! Yanlışa yanlış diyemezsen, yanlışı görüp te, kaybedersin! Başkalarının haksızlığa uğradığına şahit olduğunda, gördüğünde ve inandığında başkaldıramazsan kaybedersin!

Zulme uğradığına inandığın bir insanın yanında duramazsan kaybedersin! Yaşam hakkına ve özgürlüğe müdahale edildiğinde görmezden gelirsen kaybedersin! Üç maymunu sadece fotoğraf ve komik bir resim dizisi olarak algılarsan kaybedersin! Üç maymunu aslında; gördüğü halde görülmemesi, duyduğu halde duyulmaması, konuşulması gerekirken susulması olarak ele alırsan kaybedersin!

Yoksulun yanında yer alamazsan, başka bir deyişle “Komşusu aç yatarken, tok yatanlar bizden değildir” sözünü işine gelmediği için manevi olarak değerlendirmekten yoksunsan kaybedersin! “Yaratılanı sev yaratandan ötürü” felsefesini algılama zihniyetini ruhunda, sözde değil özde yaşayamazsan kaybedersin! Çıkar için, karakterini, aslını, özünü satarsan kaybedersin!

Dedik ya kaybetmek kötü, üzücü, onur zedeleyici, utanç verici bir şeydir. Kaybetmemek varken, daha doğrusu kaybetmemek uğruna(!) başkalarının kayıplarını kendine kâr olarak kabul edersen kaybedersin! Sadakat, bağlılık, sağlam duruş, inançlı bir yapı ile dik kalmak yerine menfaatin için eğilir bükülürsen kaybedersin!

Bir oğulun, evinde bile, evine karşı sorumsuzluk içinde olan ve yetersiz kalan babaya (Allah göstermesin) bir söz söyleme hakkı varken evlat ve insan olarak, üst düzey etkenlere ve iç güçlere sorumsuzluklarından dolayı hesap soramazsan sonunda kaybedersin! “Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste” gibi inanılmaz değer taşıyan atasözünü algılamaktan uzak kalırsan kaybedersin!

O halde konu başlığını tekrar ediyorum; Kaybetmek; kötü bir şeydir. Kaybetmek; üzücüdür. Kaybetmek; insan onurunu zedeler. Kaybetmek; insanı utandırır. Kaybetmek; eziklik ve yetersizlik getirir. O halde sen neden kaybedersin? Nasıl kaybedersin? Kime kaybedersin?

Bu önemli, değerli, anlamlı, dürüst, kutsal, manevi, insancıl, felsefi vb. insan oluş, adam oluş vasıflarını öteleyerek kaybetmeyi nasıl içine sindirirsin? Yüzsüz kazanç itibarsızlıktır. Haksız kazanç haramdır. Ezici kazanç onursuzdur. “Çıkar” için elde edilen kazanç altından kalkamayacağın yüktür.

Velhasıl, adam gibi kazanmak varken, adaletle kazanç sağlamak varken, satılarak kazanmak kazanç mıdır? Yani başka bir değişle hak etmediğin halde başkalarının haksız kaybetmesini kazanç olarak hanene yazmak kazanç mıdır. Her şeyini nasıl kaybedersin nasıl, güya kazana kazana? Hayır diyorsan ilerle, evet diyorsan kazan bakalım kaybede kaybede. Unutma; “Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.” Helal ve hayırlı kazançlar dileğiyle; HAK EDENE, LAYIK OLANA!..