Benim doğduğum coğrafyada, sevdalar öylesine hoyratça yaşanıp bir çırpıda tüketilmez. Birçok aşk, değil maşuku ile paylaşılmak, aşığın yürek yangınlarına emanet ettiği ölüm nikahı gibi muhatabına ulaşmadan sır olarak kalır. Buda, bazen lambada alev üşütür, bazen de zemheride dumanı tütmeyen kızıl kıyamete eşitlik eder.

                Bakmayın siz bizim toprakların kadınlarının çiçek almadıkları, sevgi sözcükleri duymadılar serzenişlerine

Benim kulaklarım onların saçlarının her teli için yazılmış, binlerce yanık buğday tanesi kıvamında kokan, gönül yangınlarının çağlardan çağlara savrularak aktarılan türkülere şahitlik eder; sırdaşımız melankolik kaldırımlar ve bugün yüreklerimizi enkaz altında bırakan ıssız caddeler ile birlikte.

                "Söküp atılmıyor bende mi kusur? Doğarken kök salmış öze saçların.

Bir kara sevda ki ya büyü ya sır,

Sığmıyor kaleme, söze saçların.

                Örgüde bir başka, düzde bir başka, Gizlendiği zaman nazda bir başka Omuzda bir başka yüzde bir başka Kirpik olmuş inmiş, göze saçların

 

İpekten sırmadan, tel tel yaratmış

Telini bir ömre bedel yaratmış

Sanki Vasfi için özel yaratmış

Dört mevsim bir başka taze saçların"

 

"Sarı saçlarına deli gönlümü

Bağlamıştın, çözülmüyor Mihriban

Ayrılıktan zor belleme ölümü

Görmeyince sezilmiyor Mihriban

 

Yar, deyince kalem elden düşüyor

Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor

Lambada titreyen alev üşüyor

Aşk kâğıda yazılmıyor Mihriban

 

Önce naz sonra söz ve sonra hile

Sevilen seveni düşürür dile

Seneler asırlar değişse bile

Eski töre bozulmuyor Mihriban

 

Tabiplerde ilaç yoktur yarama

Aşk değince ötesini arama

Her nesnenin bir bitimi var ama

Aşka hudut çizilmiyor Mihriban

 

Boşa bağlanmış bülbül gülüne

Kar koysan köz olur aşkın külüne

Şaştım kara bahtım tahammülüne

Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban

 

Tarife sığmıyor aşkın anlamı

Ancak çeken bilir bu derdi gamı

Bir kördüğüm baştan sona tamamı

Çözemedim çözülmüyor Mihriban"

 

Bizim coğrafyada, kimle karşılaşırsanız karşılaşın, bastırılmış duygularının gün yüzüne çıkmasına engel olduğu, bir sevda hikayesi, bir sevda şiiri var gibidir. Belki de ondan herkes şiir koltuğundan, şiiristan deniliyor bu kente,

                Bugün ki Gönül Köprümüzün konuğu, çocuk yaşlarda şiir yazmaya başlayan şimdiye kadar iki kitabı yayınlanmış, şiirleri bestelenip, çeşitli dergi ve antolojilerde yer bulan, 1987 Kahramanmaraş ili

Elbistan ilçesi doğumlu genç şairlerimizden Ömer Kaya;

Hoş geldiniz kardeşim

 

SEVDA GÜLÜM

Kalbimin içinde, yıllardır duran

İmkânsız aşkımsın, gel sevda gülüm

Sinem’i hedefe, koyup da vuran

Hayâlde tuttuğum, el sevda gülüm

 

Belinden aşağı, dökülen saçın

Bağrımı yakmaktır, bilesin suçun

Niye seçtin beni, sebebi niçin

Çektiğim dertleri, bil sevda gülüm

 

Efsunlu gözünle, bakışlar attın

Gönül mekânıma, gizlice yattın

Elimi koynumda, bırakıp gittin

Çileliyim beni, bul sevda gülüm

 

Düşlerde gerçekten, bir yuva kurdum

Gelirsin diyerek, bekledim durdum

Hayâlini inan, ruhuma sardım

Ilık ılık esen, yel sevda gülüm

 

Gönül bahçesine, aşk gülü diktim

Adını verdiğim, o güle baktım

Her görüşte derin derin of çektim

Ne olur maziye, dal sevda gülüm

 

Ömer'in hayatta, gülmedi yüzü

Bağrını kapladı, sancılı sızı

Alnına yazılmış, kapkara yazı

Bu kara yazıyı, sil sevda gülüm

 

ŞİİRLERLE GELDİM SANA

Tek servetim kalem, kâğıt

Geldim sana şiirlerle

Sayfa sayfa ister dağıt

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Kalemime sevdan doldu

Başım duman duman oldu

Gözüm gözlerinde kaldı

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Harflerim kilim dokulu

Mısralarım gül kokulu

İçimde hançer sokulu

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Mor dağları aştım geldim

Ceyhan oldum taştım geldim

Mısra mısra coştum geldim

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Bindim aşkın kır atına

Aşka tutuna tutuna

Sevdanın çıktım katına

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Her mısrama gül bağladım

Sinemi dertle dağladım

Hasretinden çok ağladım

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Şiirimi kabul buyur

Feryadımı aşka duyur

Düşlerim düşlerde uyur

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

Yüreğime yaktın kına

Hâlâ içimde fırtına

Aşkın ile yana yana

Geldim sana şiirlerle

Şiirlerle geldim sana

 

 

GELSEN NE FAYDA

Bir başka gönülün, yâri olmuşsun

Şimdi benim için, ölsen ne fayda

Onun tek sahibi, olup kalmışsın

Bana doğru koşup, gelsen ne fayda

 

Taze bir çiçekken, koklanmış tenin

Eller görmüş senin, en güzel günün

Yıpranmış bendenin, yıkılmış hanın

Şimdi gelip benim, olsan ne fayda

 

Yüzlerin kırışmış, belin bükülmüş

Bağına, bahçene, ekin ekilmiş

Saçların ağarmış, tel tel dökülmüş

Topak topak edip, yolsan ne fayda

 

Hemen kesiliyor, nefesin sesin

Kalmamış bir tane, tarağın tasın

Sona doğru gelmiş, tükenmiş gesin

Bu halinle kıymet, bilsen ne fayda

 

Kemikler erimiş, kısalmış boyun

Usanmış halinden, terk etmiş beyin

Forslu günler bitip, değişmiş huyun

Ansızın kapımı, çalsan ne fayda

 

Zannettin hiç bitmez, gençlik yılların

Yokuşa uzanır, çıkmaz yolların

Bak esmiyor durmuş, meltem yellerin

Ömer'in ruhuna, dolsan ne fayda

 

 

ÖLMEYE GELDİM

Ey benim nefesim, gönül kafesim

Çaldığın kalbimi, bulmaya geldim

Aradım gönlünün, içinde beni

Sakladığın yerde, kalmaya geldim

 

Orada asude, bir hayat kurdum

Saray yaptım kalbin, eyledim yurdum

Aşkının önünde, eğildim durdum

Sevda türküleri, çalmaya geldim

 

Şu yalan dünyaya, meydan okudum

Bülbül oldum gülde, aşkla şakıdım

Derledim mısralar, şiir dokudum

Şiirimle seni, almaya geldim

 

Demet demet güller, serdim kapına

Ortak oldum gelip, gönül tapuna

Kalbimi bağladım, sevda ipine

Kara sevdan ile, dolmaya geldim

 

Ömer Kaya coştu, verdi sözünü

Oturdu yanına, kırdı dizini

Sonunda arayıp, buldu izini

Bulduğum izinde, ölmeye geldim

 

Cahit GÜNAY (Şair-Yazar & Gönül Elçisi)