YA BÜYÜ! YA SIR!
Gözleri, nurunu çalmış ilahin
Değdiği her yere ışık saçıyor
Yumsa kirpiğini kar ile boran
Gülse zemheride güller açıyor
Gönlümü bağlayıp bir tutam tele
Onu da bırakmış seherde yele
Bu nasıl sevdadır, bu nasıl çile?
Sevdam kederime ömür biçiyor
Karanlık odamda gezerken cismi
Elimde demlenir o yırtık resmi.
Dua makamına sunduğum ismi
Dağlayıp yaramı göğe uçuyor
Mahkûm etti felek fikrim firari
Meczuba dönderdi aklım firari
Dilim zikir eyler zikrim firari
Ruhumu vurmuşlar oda kaçıyor
Bizi ağırlayan dilsiz muasır
Sanki yalnız ona olmuş münhasır
Anlamadım gitti ya büyü ya sır
Zamanım boş yere gelip geçiyor
GÜN AY’ım beklerken vuslat toyunu
Bitmiyor kaderin kalleş oyunu
Abıhayat denen aşkın suyunu
Bilmem şimdi nerde kimler içiyor?
Cahit GÜNAY (Şair-Yazar & Gönül Elçisi)