İçimde ki karanlık sarmalıyor kendimi

Çırpınıp duruyorum yıkamadım bendimi

Kavgam mağlup aramaz taşırken efendimi

Gönlüm tutsak divane kendime de el ‘im ben

Yükle sırtıma seni sahipsiz bir del'im ben

İster Nisa'dan bahset ister Amentü oku

İşine gelmeyenler anlamaz sende yoku

Hazırlanmış belli ki geçirecekler toku

Hukuksuza hukuk ne bir çift kelâmda yeter

Vadedilen cennetse cehennemden de beter

Bir imtihan söylenir zalime sanki silah

Güçlü köle avun da öyleyse nerde ilah

Değişik bir pazarlık al takkeyi ver külah

Haram helâl iç içe saklanır aynı lafta

Sen yüzünü dön yeter, dost düşman aynı safta 

Tükenirken zamansız gözümün yetim feri

İçimde bir ateş var alevi harman yeri

Getir desem kaldı mı haramsız alın teri

Cevap ver yüzleşelim eğip bükme bey sözü

Söndürür bak damlası gayyada yanan közü

Mihrimahda diyorlar gökte GÜN’eşe AY’a

Nefsim göçmek derdinde nasıl giderse yaya

İsteyen kazık çaksın ben doymuşum dünyaya

Ahdeyledim yaşarken bir mezar kazacağım

Taşına da ölümsüz gelmesin yazacağım

Cahit GÜNAY (Şair-Yazar & Gönül Elçisi)

(19.12.2023)