ÇİFTÇİLER
Hoyratça bedenlerini küçülterek
Sırtına istiflediği koçanların altında
Çalışır çiftçi
Buram buram savurur
Zamanı harmanda
Cesaretini güneşe sunar
Gözkapaklarının karanlığında
Ruhun vatanı değil miydi
Bir çiftçi için tarla?
Kanları bulutlara uzanırcasına büyür
Soluk gülüşleri
Dudak kıvrımından dökülür
Nefesleri çoğalır gün bitiminde
Dağılan siyah saçlarıdır
Geceye saklanan
Bir damla sitemdir
Ancak geceye kalan
Issızdır olabildiğince
Ve o kadar özgür
Yoksulluğun kıyısında
Tek bugünü düşünür
İnandığı her şeydir
Ruhun vatanı
Bir çiftçi asla affetmez
Toprağını satanı
Serap TAŞAN (Eğitimci – Şair)