Bir mavinin kıyısıydık ikimiz

Güneş

Portakal çiçeği gibi

Açardı sularda

Denizler

Gözlerimizde batardı

Sisli, yalpalı, dingin

Dudaklarımız ovaları çatlatırdı

Hırsızlama bir bakış

İçimizi yakardı

Uzanırdık ufuklara

İki adım ilerisi yok

Günler

Üst üste yığılan

Saplar gibi yanardı

Yanar

Yanardı da

Ağulu ayrılık

Sarardı zamanı

Biraz deniz biriktirmiştim

Avuçlarımda

Lakin,

Mavinin yalpası durulmuş

Martılar

Kanat çırpmaktan yorulmuş

Anladım ki

Aldığını geri vermez dalgalar

En çokta

Yaladığı duvarları yıkar

Serap TAŞAN (Eğitimci – Şair)