HÂKİM BEY

Artık çıkmazdayım yazıp derdimi

Sana geldim koşa koşa hâkim bey

Halime bakıp ta deme erdi mi ?

Aklım firaridir haşa hâkim bey

Yaşadığım çağın kendisi yalan

Rahmet okutturur geçmişe kalan

Birde bu günleri çalan var çalan

Oda zalim değil maşa hâkim bey

Çağırıp gözüme bakmak töresi

Güya özlemiş miş gelmiş göresi

Sordum bilinmiyor yanı yöresi 

Hepsi yalan dolan boşa hâkim bey

Kıçı koltuk bulmuş gözleri parlar

Güçlüyü yalarken garibi horlar

Birde üslup var ki isyana zorlar

Zaten bilgi bela, başa hâkim bey

Liyakatsiz çıkan sözler yüzünden

Astarı yırtılmış yüzler yüzünden

Dalkavuk kıblesi izler yüzünden

Sarıldım yaşarken naşa hâkim bey

Bir sıfat yüklenmiş boynuma yafta

Dolanır dünyayı her şeyi lafta

Ruhum Tanrı arar yezitle safta

Gider mi sözlerim hoşa hâkim bey

Gönlümü urgana asıp fendimle

Kavgaya tutuştum yine kendimle

Derdim izah bilmez birkaç bendimle

Beni benden hemen boşa hâkim bey

Adalet sarsılmaz mülkün temeli

Zifiride fecri görmek emeli

Öyleyse şu hale bir şey demeli

Törence ömrünü yaşa hâkim bey

Nereye gidersem üstümde başım

Belki de bu yüzden bitmez telaşım

Daha GÜN-AY’madan köreldi yaşım

İsmimi yazarlar taşa hâkim bey

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi