HOŞÇAKAL SEVDAM

(STARE’YE NOTLARDAN)

Ne olur açma pencereyi, açılmasın da perdeler

Tek tek karartalım ampullerini gecenin.

Kime yandığı belli olmayan, sokak lambalarının ışığı,

Kaldırımların emzirdiği,

Portakal çiçeklerinin kokuları da süzülmesinler odamıza.

Ellerini hissetmeliyim,

Çakmak çakmak gözlerinde sen olurken bedenim.

Bir sen kal yanımda, bir de yarınsız yarınlarım.

Sabah olmasın, yıldız gitmekten vazgeçsin,

Güneş küssün isterse.

İliklerine kadar çekmeliyim sevdanın kokusunu bu gece.

Sütçü amca, simitçi çocuk,

Gazeteci Mümin de geçmesin kapımızın önünden

Ne olur,

Hatırlamak istemiyorum sabahı.

Bir de takip et beni bu gece yüreğinle,

Yanımda seccade, rükûda değilse bedenim,

Düşmüşse kollarım yanıma,

Ağır gelmişse kafam gövdeme dinle,

“İllaki Sen!” demiyorsa nefesim,

Ve sabah ezanını da okumuşsa imam,

Çağır da not düşsün zamana,

Sen de beni, öldü say.

Unutma! Kitaplarımı kızıma, silahımı oğluma,

Yarım kalan hayallerimi sana,

Seni de Allah'a bırakıyorum.

Hoşça kal sevdam,

Hoşça kal…

Cahit GÜNAY (Şair-Yazar & Gönül Elçisi)