ÇİFTÇİLER

Hoyratça bedenlerini küçülterek

Sırtına istiflediği koçanların altında

Çalışır çiftçi

Buram buram savurur

Zamanı harmanda

Cesaretini güneşe sunar

Gözkapaklarının karanlığında

Ruhun vatanı değil miydi

Bir çiftçi için tarla?

Kanları bulutlara uzanırcasına büyür

Soluk gülüşleri

Dudak kıvrımından dökülür

Nefesleri çoğalır gün bitiminde

Dağılan siyah saçlarıdır

Geceye saklanan

Bir damla sitemdir

Ancak geceye kalan

Issızdır olabildiğince

Ve o kadar özgür

Yoksulluğun kıyısında

Tek bugünü düşünür

İnandığı her şeydir

Ruhun vatanı

Bir çiftçi asla affetmez

Toprağını satanı

Serap TAŞAN (Eğitimci – Şair)