YA BÜYÜ! YA SIR!

Gözleri, nurunu çalmış ilahin

Değdiği her yere ışık saçıyor

Yumsa kirpiğini kar ile boran

Gülse zemheride güller açıyor

Gönlümü bağlayıp bir tutam tele

Onu da bırakmış seherde yele

Bu nasıl sevdadır, bu nasıl çile?

Sevdam kederime ömür biçiyor

Karanlık odamda gezerken cismi

Elimde demlenir o yırtık resmi.

Dua makamına sunduğum ismi

Dağlayıp yaramı göğe uçuyor

Mahkûm etti felek fikrim firari

Meczuba dönderdi aklım firari

Dilim zikir eyler zikrim firari

Ruhumu vurmuşlar oda kaçıyor

Bizi ağırlayan dilsiz muasır

Sanki yalnız ona olmuş münhasır

Anlamadım gitti ya büyü ya sır

Zamanım boş yere gelip geçiyor

GÜN AY’ım beklerken vuslat toyunu

Bitmiyor kaderin kalleş oyunu

Abıhayat denen aşkın suyunu

Bilmem şimdi nerde kimler içiyor?

Cahit GÜNAY (Şair-Yazar & Gönül Elçisi)