Gönderde bayrağın alı polisim
Kahraman ırkımın umudusun sen
Bin yıllık çınarın dalı polisim
Kahraman ırkımın umudusun sen
Uykuda yavrunun yüzüne bakan
Okşadığı tene hayaller takan
Koklayıp saçını evinden çıkan
Kahraman ırkımın umudusun sen
Caddeler sokaklar her yerde varsın
Şefkatin huzurun yurdunu sarsın
Ümmetin hayali hilâle yarsın
Kahraman ırkımın umudusun sen
Geceler sabahı senle açacak
Varlığın halkına ışık saçacak
Suçlular görünce tekmil kaçacak
Kahraman ırkımın umudusun sen
Sevdalın camlarda beklerken seni
Böylesi kaderi sanma ki yeni
Bin sekiz yüz kırk beş yılından beri
Kahraman ırkımın umudusun sen
Bazen kimliğini soran olacak
Bazen nefesini yoran olacak
Bazen de kasırga boran olacak
Kahraman ırkımın umudusun sen
İsrafil, Mürüvvet bugün de Sekin
Kurumaz onların ektiği ekin
Düşmanın üstüne kurt gibi yekin
Kahraman ırkımın umudusun sen
Yanarken ardında burada bağırlar
Gideni şüheda orda ağırlar
Anlamaz ki zaten körler sağırlar
Kahraman ırkımın umudusun sen
Yeşersin sürgünün ebet solmasın
Ayrıklar yanına gelip dolmasın
Koklasınlar ama kimse yolmasın
Kahraman ırkımın umudusun sen
Mağdurun gündüzü suçun gecesi
Dudakta türkünün; sazı, hecesi
Ruşen gönüllerin köşkten yücesi
Kahraman ırkımın umudusun sen
Gelecek elinde kutlu gelecek
Ulusun bakınca yüzü gülecek
Bastığın toprağı vatan bilecek
Kahraman ırkımın umudusun sen
Devletin sokakta görünür yüzü
Arsıza hırsıza söylenen sözü
Günay'ın bağrında sönmeyen közü
Kahraman ırkımın umudusun sen
TANIMADIM LAN SENİ
Bağırıp çağırıp haykırıp durma
Vallahi ben seni tanıyamadım
Hep aynı şeyleri çevirip sorma
Vallahi ben seni tanıyamadım
Ehliyet sigorta ruhsatın nerde
Kimlikte onurdur var ise erde
Neden siftinirsin bir gözün şerde
Vallahi ben seni tanıyamadım
Üzümün koruğu kalır bağlarda
Ölü duasını alır sağlarda
Sözlerin katıksız yürek dağlarda
Vallahi ben seni tanıyamadım
Harita gösterme her yeri gezdim
Gezdiğim yerlerde nefsimi ezdim
Ayrıca çullanmış itlerden bezdim
Vallahi ben seni tanıyamadım
Pusular kurardık zaman geçmezdi
Gökte yağan mermi adam seçmezdi
Nasibi olmayan şerbet içmezdi
Vallahi ben seni tanıyamadım
Orada görseydim tanırdım seni
Yorma artık nolur kızdırma beni
Ulan tabutların aynıysa eni
Vallahi ben seni tanıyamadım
Haklısın arsızı bilmem gerekir
Soysuzla ekmeği bölmem gerekir
Galiba halime gülmem gerekir
Vallahi ben seni tanıyamadım
Şehre de gelmiştim yoktun o ara
Doğmamıştın belki saklıydın zara
Şimdiki halinse ayrı bir yara
Vallahi ben seni tanıyamadım
Ne ara büyüdün, ne ara koktun
Paçadan sallanan donda da yoktun
Karnımı şişirdin sancılar soktun
Vallahi ben seni tanıyamadım
Kardeşim olsaydın babam yazardı
Vasiyet imzalar yüzü azardı
Kendine ölmeden mezar kazardı
Vallahi ben seni tanıyamadım
O dönem nüfusta olanlara sor
Namazı camide kılanlara sor
Çöplükte ceninler bulanlara sor
Vallahi ben seni tanıyamadım
Günay bu vatanın kanlı harcıdır
Alev düşen cana koşan karcıdır
Heybesi helkesi inan hurcudur
Vallahi ben seni tanıyamadım
Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi