ÜZÜLDÜM YİNE

Kalem dile geldi ben susuyorum

Yazdığına bakıp üzüldüm yine

Kaderime böyle hep küsüyorum

Bozduğuna bakıp üzüldüm yine

Sevenler unutmaz diyordum önce

Düzen bozulursa olurmuş bence

Küsmeye bahane arama sence

Kızdığına bakıp üzüldüm yine

Yokluk, özlem, hasret hepsi yan yana

Bunların bütünü getirdi cana

Vefasız mutluyum yazmasın bana

Gezdiğine bakıp üzüldüm yine

Kimlerin yüzüne gülerek bakmış

Tebessüm ederek yürekler yakmış

Belki de aklına birini takmış

Ezdiğine bakıp üzüldüm yine

Yaram derin benim daha da açma

Konduğun gönülden bir yere uçma

Görünce yüzümü dönüp te kaçma

Bezdiğine bakıp üzüldüm yine

Soldurma diyorum sana yüzümü

Korkutuyon bakan iki gözümü

Doğanayım sitem dolu sözümü

Sezdiğine bakıp üzüldüm yine ???

Abidin DOĞANAY   (Halk Şairi)

9 Nisan 2017