Herkesin otobüslerden acele indiği bir ortamda biz Süleyman Abdulla, Dr Oktay Shefioğlu ve Ay yüzlü güzel Aysel Xanlarqizi Safarli, Zeyit Serin, Sıtkı Demir, Rabike Nazimkizi giller ile yine en sona kalmanın tadını çıkarıyoruz.

Bir yanımız battığı yerden 400 metre uzakta çıkarak yerin altında oluşturduğu doğal köprü ile selamlayan Adana merkezine 65 km uzakta olan Çakıt ırmağının buz gibi suyu suratımızı okşarken, diğer yandan su sesiyle iç içe girmiş yeşillikler arasından sıyrılarak gelen kuş seslerinin müthiş düetini dinliyoruz.

Doğal merdiven basamaklarını iniş istikametinden bir bir adımlar iken, karşımızda ahşaptan yapılmış masa ve sandalyelerin üstüne gölgesini bırakarak dalgalan bayrağımızın duruşu bizim Kayra reisin "Baba cennette bayrak var mı?" sorusuna da cevap verir tarzında bütün misafirlerine gelinlik kız gibi nazlı nazlı süzülerek "Hoş geldiniz" diyordu.

Hemen oturuverdik masalara, çaylar ardı ardına içilirken gönlü güzel adam Adana'nın sevilir sayılır simalarından şair Zeyit Serin ağabey masamızda çaylarımızı hiç eksik etmiyor, muhabbetimiz uzadıkça; gazeteci, şair, yazar, ozan Sıtkı Demir ağabeyde yılların birikmiş tecrübelerini bizlere aktarıyordu.

Azerbaycan dili ve edebiyat mezunu olan, gazete muhabirliği ve editörlüğünün yanında tercümanlık yaparak hayatını idame ettiren, Bakü doğumlu şair, yazar Rabike Nazimkizi'nın bugünkü sükûtunu sadece etrafta bulunan köpekleri sevmeleri bozuyordu. Bizler de Aysel hanımın kendi elleriyle yaparak Azerbaycan'dan getirdiği Lenkeran mutfağının kalitesini taşıyan Harika lezzeti ile Soçi baklavası ve şeker pare tatlılarını

"Gözyaşlarım üşüdü,

Ömrün ayrılığında.

Mən qəza xəttindəyəm,

Sən uçuş zolağında" gibi şiirleri ile birlikte sohbetimize katık ediyoruz. Ellerine sağlık Lenkeran'ın ay yüzlü güzeli Aysel. Lenkeran; Azerbaycan'ın güneyine yerleşmiş, Bakü'ye 271 km uzaklıkta olan büyük şehirlerinden biridir. 18.ci yüzyılda Hanlıkların yaşandığı.1795 yılında Iran şahı Qacarın ordusunun Lenkeranı işgal etmesi ile birlikte 1813 yılına kadar Rusya'nın işgalinde kalmıştır. Sonra da  Lenkeran hanlığı Rusya ile birleşerek, uzun yıllar böyle devam etmiştir.

Şehrin bir tarafı Hazar denizi bir tarafi Talış dağları ile komşu olması nedeni ile de turizm açısından cazibe merkezi konumundadır. Arkeoloji kazıları sonucu bulunan kalıntılara bakıldığında da buralarda tunç devrinden bu güne yaşam alanlarının varlığı tespit edilmiştir. Muhteşem doğası, tarihi yerleri, insan sağlığına iyi gelen, sıcak su kaplıcaları sağlık turizimini de canlandırmıştır.

Lenkeran-Astara bölgesi çayı ve princi ile de dünyada isminden bahsettiren bir bölgedir. Günümüzde de zamana meydan okuyan Lenkeran sultanının evi, kent merkezinde ziyaretçilerine açık müze konumundadır.

Başta balık ve tavuk olmak üzere yirmiden fazla pilav çeşitleri İle kuş etinden yapılan onlarca farklı zengin bir Türk mutfağına sahiptir. Bitki örtüsü bakımında bizim Çukurova ile benzer özellikler taşıyan turunçgiller, Demir ağaç ormanları üzerinde yaşayan ve devlet tarafından korunmaya alınan birçok bitki ve 270 kuş çeşidi yaşamaktadır.

Lenkeran insanları günlük konuşma dili olarak Fars dili ile benzerlik gösteren Talış diliyle iletişim kurarken, misafirperverlikleri inanç olarak da İslam dinine bağlılıkları ile bilinirler. Bu bölgede Türk milletinin ortak bayramı olarak kabul edilen Nevruz çok görkemli kutlanırken, Nevruz'u işaret eden son Salı günü ilahi Çarşamba adıyla, çay kenarında tüm insanları başına toplar.

Halk: "Ağırlığım suya gitsin" diye dua ederek çaydan getirdikleri suyu evin dört bir yana serper.

O gece yöresel yemeklerden oluşan balık, sebze ve pilavlar yapılarak, dostlarla yenir. Yine Nevruz'a yakın olan son salı gecesi nişanlı olan erkekler gelin evine farklı hediyeler ile birlikte; bizde koç götürme geleneği, burada ise Balık götürme geleneği olarak karşımıza çıkar...

Cahit GÜNAY Şair-Yazar & Gönül Elçisi