BABAM

Benim babam haslarına hası

Yüreği Toros kayası

Attı mı paltosunu incecik omzuna

Toprak bile aldanır haşmetli duruşuna

Öyle güzel içer ki rakısını

Konuşurken raks eder

Pespaye dudakları

Salınarak yürür

Gözlerine kazınır derin düşünceleri

Yazın dahi sarılır omzundaki örtüsüne

Kıştan kalma bir günmüşçesine

Şimdilerde zamanın akışı ağırlaştı O'nda

Kavgası kendiyle, derdi kendiyle

Tebessümü, gülüşü soldu

Cesaretin hammaddesi kayboldu

İnandığı her şey yıkıldı vatanda

Hayata teslimiyeti bu aslında

Arsız bir hastalık peydahlandı omzuna

Yatağında kıvranır

Kıvırcık saçları dağınık

Bedeni azaldıkça azalır

Yorganın altında azıcık kalır

"Ol" diyen Rab "Ol" der olursun

Elbet belini doğrultursun

Sen benim babamsın

Her daim gönlümde

Haşmetinle durursun.

(Bütün babalara sağlık dilerim. Babama dualarınızı beklerim.)

Serap TAŞAN (Eğitimci-Şair)